تأثیر یک برنامه ترکیبی از تمرینات ایزومتریک و ایزوتونیک بر تعادل ایستای بیماران مبتلا به سکته مغزی

مقدمه: تعادل در بیماران سکته مغزی به دلایلی چون آسیب به مراکز شاهد  تعادل و ضعف عضلات نیمه بدن مختل می شود. هدف: تعیین تأثیر یک برنامه ترکیبی از تمرینات ایزومتریک و ایزوتونیک بر تعادل ایستای بیماران مبتلا به سکته مغزی روش: در این کارآزمایی بالینی30بیمار مرد سن (34/0p=)، از طریق نمونه گیری در دسترس و تصادفی، در یکی از دو گروه آزمون و شاهد قرار داده شدند. در سال 90-89 در آزمایشگاه دانشگاه فردوسی مشهد گروه آزمون، 8 هفته و سه بار در هفته، به مدت یک ساعت، تحت یک برنامه ترکیبی از تمرینات ایزومتریک و ایزوتونیک قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره، تعادل آزمودنی­ها به وسیله دستگاه بایودکس اندازه­گیری و داده ها با آزمون t (05/0) تحلیل شد. یافته­ها: نمونه این پژوهش را مردان با میانگین سنی (11/6 ±07/55) در گروه شاهد و (76/5±67/52) سال در گروه آزمون تشکیل می­داد. نتایج آزمون تی نشان داد که در گروه آزمون بعد از اجرای برنامه تمرینی نسبت به قبل از آن، در نمره تعادل ایستای عمومی ( 001/0p=)، جانبی (001/0p=) و قدامی خلفی (001/0p=) تفاوت معنی داری ایجاد شد. ولی در گروه شاهد نمره تعادل ایستای عمومی (805/0p=)، جانبی (876/0p=)، قدامی-خلفی( 628/0p=) تفاوت معنی دار نبود. نتیجه گیری: یک برنامه ترکیبی از تمرینات ایزومتریک و ایزوتونیک، بر تعادل ایستای بیماران مبتلا به سکته مغزی تأثیر مثبتی دارد و پرستاران می توانند با توجه به عدم نیاز به وسایل خاص از این تمرینها استفاده کنند.